“Zo, niet electrisch? Dat zie ik niet zo vaak meer” aldus de schipper van het pondje bij Eemdijk.
Ik besloot vanmorgen eerst een lekker stuk te fietsen alvorens achter mijn buro te gaan zitten.
Tijdens de korte overvaart hadden we een gesprek over de electrische fiets. Het gemak dient dan wel de mens, zei de schipper, maar ik zie ook zoveel jonge mensen elektrisch fietsen. Die weten niet eens meer wat het is om zelf te fietsen met tegenwind. We waren het eens, de schipper en ik.
De electrische fiets is een mooie uitvinding voor langere stukken, ook als je wat ouder wordt. Maar korte fietstochtjes en zeker voor jonge mensen: die horen lekker te trappen, tegen de wind in. Van weerstand word je sterk. Je krijgt er spieren van. En van spieren krijg je energie. Daar zitten namelijk de meeste mitochondrieën, je energiecentrales.
Altijd als ik langs de Eem fiets denk ik aan het lied De Eenzame Fietser van Boudewijn de Groot. Ik heb me laten vertellen dat het precies deze route langs de Eem is die de inspiratiebron was voor het schrijven van dit tijdloze lied. Hoe sterk is de eenzame fietser….. ik trap nog even lekker door.
